Pojawienie się międzynarodowych i krajowych organizacji wzornictwa miało bowiem istotny wpływ na teorię i praktykę projektową oraz przemiany jakościowe w różnych dziedzinach produkcji przemysłowej. W 1953 roku Jacąues Vienot, dyrektor nowo powstałego paryskiego Instytutu Estetyki Przemysłowej, ogłosił ciekawy dokument — Kartę Estetyki Przemysłowej. Karta była próbą zdefiniowania wzornictwa oraz określenia ogólnych celów i podstawowych kierunków działania. Obiektem zainteresowania był tu zarówno sam produkt, jak również środki i środowisko pracy jako całość. Karta Vienota to przejaw dążenia do samookreślenia wzornictwa przemysłowego jako nowej dziedziny działalności twórczej.
WZAJEMNE ZWIĄZKI
Forma i funkcja to dwa pojęcia, których wzajemne związki oraz wynikające stąd implikacje natury estetycznej są od ponad stu lat obiektem szczególnego zainteresowania teoretyków i praktyków architektury, plastyki użytkowej i...