W dwudziestoleciu międzywojennym powstawały i ścierały się ze sobą różne kierunki i tendencje w projektowaniu, od postępowych idei funkcjonalizmu, eksperymentów rosyjskich konstruktywistów poprzez zmagania techników z formą nowych przedmiotów do prac stylistów i zwulgaryzowanego stylingu. W tym tyglu płodnych i chybionych koncepcji oraz pomysłów ginęły stare i powstawały nowe wartości, ale problem nowej estetyki na miarę epoki techniki, maszyn i masowej produkcji przemysłowej pozostaje otwarty. Lata po drugiej wojnie światowej charakteryzowało znaczne ożywienie zainteresowania problematyką estetyki przemysłowej. Zainteresowanie to przybrało postać międzynarodowego ruchu skupiającego projektantów, architektów, teoretyków oraz przedstawicieli przemysłu. Głównymi ośrodkami tego ruchu stały się Londyn i Paryż.
WZAJEMNE ZWIĄZKI
Forma i funkcja to dwa pojęcia, których wzajemne związki oraz wynikające stąd implikacje natury estetycznej są od ponad stu lat obiektem szczególnego zainteresowania teoretyków i praktyków architektury, plastyki użytkowej i...