Kategoria: Społeczeństwo

Problem zgodności wiedzy z rzeczywistością da się w istocie wyrazić pytaniem o to, „jak poznanie dociera do rzeczywistości, jakie są więc związki między podmiotem a

Utrzy­mywanie czegoś przeciwnego jest wyrazem „psychologizmu” w odniesieniu do logiki (matematyki). Piaget stwierdza, że dziedziną logiki jest formalna prawo­mocność, dziedziną psychologii zaś „rzeczywisty mechanizm procesów

Krótko mówiąc: na pytanie, jaka wiedza jest prawomocna — odpowiada logika; epistemologia genetyczna przyjmuje tę odpowiedź do wiadomości i odpowiada na pytanie, dlaczego uformowało się

Dlatego uważa, że „skoordynowanie kwestii faktualnych i normatywnych oznacza, że wiedza dedukcyjna F musi być włączona w strukturę związków między podmiotem a przedmiotem w sposób,

Przejdźmy obecnie do rozważenia kwestii, czy zakładane przez Piageta związki między epistemologią a psychologią nie dadzą się wyrazić w formie określonej relacji logicznej. Podstawową wskazówką

To przeorganizowanie obu dziedzin nauki drogą „konstruktywnych rekombinacji” określa też Piaget mianem „wzajemnej asymi­lacji”. Jest ona dla niego rodzajem częściowej redukcji tej nauki, któya bada

W rezultacie takiej „wzajemnej asymilacji” powstaje nowa dyscyplina, stawiająca sobie nowe cele i wpływająca na dyscypliny wyjściowe m. in. w ten sposób, że wzbo­gaca zawarty

To ostatnie świadczy­łoby o tym, iż wyjaśnianie to ma mieć charakter dedukcyjny, a przy tym dotyczyć ma teorii opracowanych matematycznie (tj. zawierających jako istotny swój

Jakkolwiek „jedność nauki” wykłada Piaget w nieco innych terminach, za­kreślających nie liniowe, a kołowe powiązanie poszczególnych dyscyplin, nie­wątpliwie zakłada on ten sam kierunek redukowalności dyscyplin

Jeśli „prostą redukcję” programu pozytywistycznego rozumieć jako tzw. redukcję ścisłą, to „wzajemną asymilację” można zdefiniować w terminach tzw. redukcji osłabionej lub w termi­nach tzw. redukcji

Redukcja cząstkowo-eksplikacyjna z kolei dopuszcza modyfikację obu systemów: redukowanego i redukującego; polega ona na wyodrębnieniu pewnego podsystemu z systemu redukowanego i na wykazaniu, że zawiera

Jego polemika z koncepcjami apriorystycznymi i empiryzmem pozytywi­stycznym, jako iż ogranicza się jedynie do kwestii genezy wiedzy naukowej i do charakterystyki doświadczenia jako empirycznej podstawy