Polecam

STANY ŚWIADOMOŚCI

Spis treści

Fak­tycznie, jeśli stany świadomości rozwijają się w czasie, to mimo to nie musimy mówić, że jeden z nich jest .przyczyną’ drugiego, ponieważ jeden z nich zawiera drugi odpo­wiednio do trybu połączenia bardziej intelektualnego czy inferencyjnego, niż przy­czynowego. Ich fundamentalny charakter polega – z poznawczego punktu widzenia na znaczeniach, a z punktu widzenia emocjonalności — na wartościach. Otóż znaczenie nie jest .przyczyną’ innego znaczenia, podobnie jak wartość nie jest ,przyczyną’ innej wartości, lecz każde z nich pociąga inne za pomocą czegoś, co z braku lepszego „wyrażenia można nazwać rodzajem ,naiwnej’ implikacji, rozumia­nej w potocznym sensie ,pociągania’, a nie w technicznym sensie. Tak więc, gdy podmiot spostrzega trwały przedmiot, to przypisuje mu części niewidoczne (np. drugą stronę przedmiotu) w takim zakresie, w jakim są one ,implikowane’ przez części widoczne; podobnie zainteresowanie przedmiotem (wartość) pociąga przypi­sanie wartości środkom prowadzącym do niego, etc.”

Powiązane artykuły