Rozpatruje go pod kątem nie tyle treści poznawczych nabywanych przez podmiot w kontakcie z obiektami zewnętrznymi, co organizującej owe treści struktury. Dlatego mówić można, że teoria ta eksponuje głównie rozwój struktur poznawczych podmiotu. Jest to tym bardziej usprawiedliwione, że podstawowym założeniem teorii jest twierdzenie uzależniające zarówno treść i jakość świadomości podmiotu, jak i sposób jego reagowania, od własności struktur umysłowych z określonego etapu rozwoju ontogenetycznego. Dokładniej mówiąc, teoria ta zakłada, że właściwości struktur umysłowych z danego etapu rozwoju decydują o charakterze i przebiegu percepcji czy ogólniej – doświadczenia (o treści tego doświadczenia sposobie zorganizowania owych treści), o sposobie reagowania podmiotu, zakresie jego działania w środowisku, poziomie tegoż działania, a także o charakterze emo- cjonalności (o rodzajach wartości akceptowanych przez podmiot, o stopniu ich usystematyzowania, itp.).
Kancelaria radcy prawnego Warszawa
Każdy z nas zna podstawowe przepisy prawne, które są dla niego niezbędne do codziennego funkcjonowania. Jeśli jednak w naszym życiu przydarzyła się nagle nietypowa sytuacja, na przykład rozwód, spadek, czy...