Wiek XIX przyniósł zanik estetycznych walorów środowiska życiowego ludzi. Masowa produkcja tandetnych, ale tanich wyrobów, podporządkowanie produkcji prawom maksymalnej rentowności spowodowało kryzys sztuki użytkowej we wszystkich jej przejawach. Pogłębiał się roz- dźwięk pomiędzy, sztuką i życiem, swoista aliencja życia artystycznego przejawiała się, między innymi, rozwojem koncepcji sztuki „czystej”. Troskę o walory estetyczne przedmiotów użytkowych oddano w pacht trzeciorzędnych artystów lub w ręce techników i fabrykantów nie posiadających niezbędnej kultury plastycznej.
WZAJEMNE ZWIĄZKI
Forma i funkcja to dwa pojęcia, których wzajemne związki oraz wynikające stąd implikacje natury estetycznej są od ponad stu lat obiektem szczególnego zainteresowania teoretyków i praktyków architektury, plastyki użytkowej i...