Kategoria: Funkcja i forma

W kręgu funkcjo­nalizmu powstało wiele ciekawych projektów mebli. Dzie­dziną tą interesowali się wszyscy najwybitniejsi przedsta­wiciele funkcjonalizmu: Gropius, Van der Rohe, Breuer, Le Corbusier. Nieco odmienne

W podobnym du­chu projektowano również inne elementy wyposażenia — lampy, naczynia, nakrycia stołowe. Nowe zasady wymagały eliminacji z wnętrza wszystkich sprzętów, których obecność nie była

Na takiej ocenie funkcjonalistów ciążą w znacznej mierze dokonania ich naśladowców, którzy powielając ste­reotypowe formy spłycali humanistyczny sens doktryny. Zresztą od grzechu formalizmu nie byli

Pełna realizacja głoszonych prze;: fun­kcjonalizm postulatów nie była możliwa — między inny­mi — ze względu na konserwatywne upodobania społeczeń­stwa, bariery technologiczne oraz niedostatek w dziedzinie

Maszyny przemysłowe o pokracznej, do­tychczas nieuporządkowanej formie, powiązane ze sobą skomplikowanym systemem kół i pasów transmisyjnych ustępują na korzyść obłej formy elektrycznego silnika i szybkoobrotowego

Oczywiście sam postęp tech­niczny nie wystarczał, aby powstała nowa estetyka. Istnia­ło wiele przedmiotów, których funkcja i konstrukcja sa­moistnie indukowały pozytywne efekty estetyczne.! Smukłe cygaro sterowca,

Wiele zmian i modyfikacji wyglądu zewnętrznego przed­miotów wprowadzili, często świadomie, sami technicy, ale w omawianym tu okresie przemysł coraz częściej korzystał z usług projektantowi Dotyczyło

Typowym przykładem tych tendencji był przemysł samochodowy. Henry Ford pierw­szy dostrzegł nowe możliwości zbytu, jego ford model T został sprzedany w latach 1908—1927 w ogromnej

W latach dwudziestych, w Stanach Zjednoczonych rozwija swą działalność francuski inżynier Raymond Loewy. Credo swej działalności zamknął w maksymie „Brzydota sprzedaje się źle.” Na podstawie

W pracy projektowej nie ograniczał się wyłącznie do spraw czysto zewnętrznej kosmetyki, zda­wał sobie sprawę, że pierwsze wrażenie musi być poparte rzeczywistymi walorami użytkowymi, inaczej

Na szczególną uwagę zasługuje postać Buckminster Fullera, którego dzia­łalność odbiega od praktyk poprzednio wymienionych pro­jektantów. Fuller to przede wszystkim niestrudzony wyna­lazca, w swej działalności projektowej

W latach trzydziestych, wraz z kryzysem i zaostrzeniem się walk: konkurencyjnej, wzrasta zapotrzebowanie na nowe opracowania projektowe. Zewnętrzna atrakcyjność produk­tów staje się jednym ze środków